Jacob vroeg mijn hulp, want hij overzag het allemaal niet meer. Zijn vrouw heeft dementie en verblijft al een tijdje in een verzorgingstehuis. Thuiswonen ging echt niet meer, zij was een gevaar voor zichzelf maar ook voor anderen. Dat gaat hem niet in de koude kleren zitten, elke dag rijdt hij op en neer; "een dag niet bij haar geweest zijn kan ik niet over mijn hart verkrijgen".
Al gauw komt hij uit bij zijn vraag aan mij: "Ik heb er een beetje een rommeltje van gemaakt. Hoe weet mijn zoon straks nou wat hij moet doen? Ik heb altijd alles netjes bewaard, maar hij weet natuurlijk niet wat nog geldig is enzo".
Op tafel verscheen niet letterlijk de schoenendoos, maar een grote zak. In die zak zaten alle belangrijke stukken.
Mijn eerste vraag was: "is uw zoon bekend met deze zak papieren?"
Nee, dat was niet het geval. Jacob vond dat zijn zoon al zoveel voor hem moest doen, dat hij hem daar niet ook nog eens mee wilde belasten.
Dat de zak ook bij het oud papier terecht kan komen had hij eigenlijk nooit zo bij stilgestaan.
Jacob pakte de zak erbij en samen hebben we het doorgenomen. Stap voor stap hebben we de documenten geordend aan de hand van de vragen die gesteld worden in het account van Levensregister, zaken die niet meer relevant zijn hebben we weggedaan en wat er ontbrak hebben we toegevoegd.
Tijdens het traject zijn we ook dieper ingegaan op de wensen van Jacob. De wensen rondom zijn eigen uitvaart, rond erfstukken, belangrijke contactpersonen, medische beslissingen die genomen moeten worden en hoe hij denkt over bepaalde zaken. Zeker omdat zijn zoon straks de enige is die beslissingen moet nemen. Dan is het wel prettig dat hij wat meer weet over de achterliggende gedachten van zijn vader.
De zak hebben we ingewisseld voor een opvallende map in de kast en zijn zoon is op de hoogte gebracht van het bestaan ervan. Zo kan deze als leidraad gebruikt worden in geval van calamiteiten. Niet alleen bij overlijden van Jacob, ook als Jacob door omstandigheden niet meer zelf in staat is om de zaken te regelen.
We hebben afgesproken dat ik elk jaar even bij hem langsga. Zaken die gewijzigd zijn, passen we dan aan zodat alles up-to-date blijft.
Jacob zag er als een berg tegenop, maar vond het fijn om dit stap voor stap aan te pakken. Het geeft hem rust dat alles nu besproken en geordend is. Ook de wetenschap dat zijn zoon altijd bij mij terecht kan gaan vindt hij een prettig idee.
Loopt u er ook al een tijdje aan te denken om uw belangrijkste gegevens en uw wensen vast te leggen, maar ziet u er als een berg tegenop? U hoeft het niet alleen te doen. Neem contact met mij op om er samen de schouders onder zetten.