“Het is alweer 1,5 jaar geleden, maar ik mis haar nog elke dag”.
Henk begint te vertellen over de laatste dagen, over het afscheid van zijn vrouw. Een traan verschijnt in zijn oog, het gemis is groot.
Tijdens haar ziekteproces is hij gaan nadenken. Er werden toen zoveel keuzes gemaakt die mogelijk niet haar eigen keuzes waren.
Wat zou hij nou graag willen als hij ziek wordt? Hoe moet zijn uitvaart er uitzien? Maar vooral ook: waarmee zadelt hij zijn kinderen op? Hij heeft ervaren dat het belangrijk is dat er plaats is voor het verdriet en voor elkaar.
Het laatste dat Henk wil is dat zijn kinderen zich zorgen moeten maken over de erfbelasting en het geregel van de rompslomp, zoals hij dat zelf zo mooi zegt.
Henk heeft mij gevraagd een overzicht te maken van alles wat hij heeft en hoe hij over bepaalde zaken denkt. Een Levensdossier.
Daarnaast wil hij graag dat ik ervoor zorg dat alles gaat zoals hij dat graag wil. Met zijn kinderen kan hij hier niet zo goed over praten, hij wil ze hier niet mee belasten. Daarnaast wonen ze niet om de hoek, dus hulp vragen doet hij eigenlijk niet graag.
We starten met een blanco pagina en ik laat hem praten. Hoe zou hij willen dat zijn laatste dagen gaan? Wat is belangrijk voor hem en hoe kijkt hij naar bepaalde zaken? Familiestukken die aan een specifiek persoon moeten worden nagelaten en de personen die gebeld moeten worden in geval van nood. Maar ook wordt besproken hoe hij het absoluut niet zou willen.
Al gauw blijkt dat ik met een man aan het praten ben die erg graag filosofeert. Elke keuze die Henk maakt is een goed doordachte keuze. Ze zijn gemaakt vanuit een bepaalde overtuiging. Zo is er bijvoorbeeld wat terug te vinden uit de leer van Buddha of uit een gedicht dat hij heeft gelezen en hem geraakt heeft.
We kunnen hier uren over praten.
levenstestament
In een volgend gesprek nemen we door wat er op dit moment al geregeld is. Is er een testament, levenstestament? Wie is er benoemd, wat ligt er vast?
Het blijkt dat er wel een testament is, maar nog geen levenstestament. We nemen door waarom het wel of niet noodzakelijk is om alsnog een levenstestament op te maken.
In de situatie van Henk is het verstandig vast te leggen wie zijn huis mag verkopen en de overige financiële zaken mag behartigen als hij het zelf niet meer kan beslissen.
Henk heeft alle vertrouwen in zijn accountant. Een man met wie hij inmiddels al jaren werkt en bevriend is geraakt. De medische beslissingen laten we over aan de kinderen. Zij mogen daarin de uiteindelijke beslissingen nemen. Zijn wensen met betrekking tot de verzorging en het levenseinde staan genoteerd in het levensdossier en bij twijfel kunnen ze natuurlijk altijd bij mij terecht.
testament
Het testament nemen we door aan de hand van de eerder besproken wensen. Klopt het nog zoals destijds is vastgelegd? Omdat Henk wil dat dat zijn kinderen ontlast worden van de taak zijn nalatenschap af te wikkelen, vraagt hij mij of ik de executeur wil zijn zodra Henk komt te overlijden.
De tijd vliegt weer voorbij en we maken een afspraak bij de notaris. Zodra alles ook juridisch is vastgelegd heeft Henk weer rust;
“Wat ontzettend fijn dat je me hebt na laten denken over wat IK graag wil”.
Het tekenen van de akte is het sluitstuk van ons traject. Ik verwerk hetgeen op[genomen in het levenstestament en testament en kan Henk zijn levensdossier overhandigen. Hij is er erg blij mee. Nog diezelfde middag laat hij zijn kinderen weten dat ze in geval van nood die map moeten pakken en mij moeten bellen.